معرفی کامل و بررسی نژاد سگ بیگل

نگاهی مختصر به نژاد سگ بیگل

بیگل ها (Beagles) سگ هایی کوچک، جم و جور و جسوری هستند که می‌توانند همراهانی خوب و بازیگوش برای کودکان شما باشند. بیگل ها به معنای کلام سگ‌های مهربان و دوست داشتنی هستند. البته، گاهی هم ممکن است لجبازی کنند و به همین دلیل باید از تولگی با صبر و حوصلۀ کافی آن‌ها را آموزش دهید. سگ بیگل همواره نوک دماغش را می‌گیرد و جلو می‌رود! او عاشق بو کشیدن و دنبال کردن آن است. در واقع، سگ‌های بیگل از همان ابتدا به عنوان سگ‌هایی پرورش یافتند که بتوانند موش‌ها و خرگوش‌ها را ردیابی کنند. البته تابه امروز در برخی از کشورها هنوز هم با استفاده از بیگل ها به سراغ شکار جوندگان کوچک می‌روند.

نقد و بررسی کلی نژاد سگ بیگل

مقاومت در برابر چشم‌های قهوه‌ای و فندقی بیگل، با آن همه ناز و عشوه واقعاً دشوار است! بیگل ها سگ‌های شاد، اهل گشت و گذار و دوست داشتنی هستند. و البته ویژگی‌هایی مانند کنجکاوی و تمرکز روی غذا را از گذشتۀ خود که سگ شکارچی بودند، به همراه دارند. بیگل ها چندان پر سر و صدا نیستند، با این حال 3 نوع صدای متفاوت از خود تولید می‌کنند. صدای پارس/گراول، زوزه کشیدن و نیمه زوزه (صدایی میان پارس کردن و زوزه کشیدن).

صدای نیمه-زوزه بیگل معمولاً زمانی شنیده می‌شود که سگ بیگل شما شکاری را در معرض دید ببیند یا اینکه بخواهد همسایه‌ها را راس ساعت 6 صبح بیدار کند! بیگل ها با سایر حیوانات و انسان‌ها به خوبی کنار می‌آیند و از نظرشان، همه بهترین دوست‌شان هستند! مهم‌ترین چیزی که باید در مورد بیگل ها بدانید این است که این نژاد سگ، بوکش است. بینی سگ بیگل مهم‌ترین بخش بدن اوست و سر او همیشه به سمت پایین خم شده و به جستجوی ردپاهای جالب برای تعقیب باشد!

سگ های بیگل حدوداً 220 میلیون حسگر بو دارند، در حالیکه شمار حسگرهای بینی انسان 5 میلیون است! بنابراین بیگل ها در بو کشیدن متخصص هستند. در سال 1984، وزارت کشاورزی ایالات متحده تصمیم گرفت تا از سگ های بیگل برای کشف مواد غذایی قاچاق استفاده کند و در این کار کاملاً موفق بود. از آنجایی که بیگل ها کوچک، دوستانه و جذاب هستند، هیچ هراسی در افرادی که از سگ‌ها می‌ترسند، ایجاد نمی‌کنند و به همین دلیل بدون بروز هیچ مشکلی، با قدرت بالای بویایی خود می‌توانند در بازرسی‌ها مورد استفاده قرار بگیرند.

با توجه به اندازۀ کوچک و طبیعت آرامی که بیگل ها دارند، برای زندگی در محیط آپارتمانی مناسب هستند. البته، به شرطی که صاحبان‌شان روزی چند مرتبه او را به پیاده‌روی ببرند. فرقی هم ندارد که آب و هوا چگونه باشد! بیگل ها به میزان زیادی تمرین و ورزش نیاز دارند. حدوداً 1 ساعت ورزش در طلو روز می‌تواند کافی باشد. در غیر این صورت، انرژی سگ بیگل شما تخلیه نشده و ممکن است دست به خرابکاری بزند.

مهم‌ترین نکاتی که در مورد نژاد سگ بیگل باید بدانید!

• آموزش بیگل ها برای نگهداری در خانه کمی دشوار است.به اعتقاد برخی، ممکن است حدود 1سال زمان ببرد تا بتوان سگ بیگل را برای نگهداری در خانه آموزش داد. بنابراین، آموزش استفاده از قفس به شدت توصیه می‌شود.
• اگر سگ بیگل خود را در خانه تنها رها کنید، حوصله‌اش سر می‌رود. همچنین اگر در حیاط خانه‌تان او را رها کنید، می‌تواند خود را با کارهایی مانند کندن زمین، زوزه کشیدن و تلاش برای فرار سرگرم کند.
• یکی از رایج‌ترین دلایل واگذاری سگ بیگل، زوزه کشیدن‌های فراوان اوست که می‌تواند برای صاحبش یا همسایگان او، آزاردهنده باشد. بنابراین حتماً لازم است برنامه‌های آموزشی مفصلی را برای کنترل پارس کردن‌های زیاد سگ‌تان تدارک ببینید.
• از آنجایی که سگ بیگل ذاتاً بوکش است، در صورت کشف بوی جدید در فضا، هیجان زده می‌شود. بینی سگ بیگل مغز او را کنترل می‌کند، و اگر بوی جالبی به مشامش برسد، به هیچ چیز دیگری در دنیا اهمیت نمی‌دهد!
• اگرچع سگ های بیگل آرام و دوست داشتنی هستند، اما ممکن است گاهی هم لجبازی کنند. بنابراین آموزش و تمرینات دستوری (Obedience training) را به شما توصیه می‌کنیم. البته قبل از هرچیزی، مطمئن شوید که تربیت‌کنندۀ سگ شما، ویژگی‌های شخصیتی و علاقمندی‌های سگ‌تان را به خوبی می‌‍شناسد.
• سگ های بیگل عاشق غذا خوردن هستند و در اولین فرصتی که به آن‌ها بدهید، دچار اضافه وزن می‌شوند. بنابراین بر میزان غذایی که به آن‌ها می‌دهید، نظارت کامل داشته باشید تا مطمئن شوید سگ شما دچارچاقی نمی‌شود. پس لازم است مطمئن شوید که در کمدهای شما بسته است و سطل آشغال شما در دسترس او نیست!
• سگ بیگل شما اهمیت زیادی برای ظرف غذایش قائل است. بنابراین به کودکان خود آموزش دهید که هنگام غذا خوردن سگ‌تان، به او نزدیک نشوند.
• بیگل ها سگ‌های نگهبان خوبی نیستند، زیرا نسبت به افراد جدید و ناشناس، رفتار دوستانه‌ای دارند.

تاریخچه سگ های بیگل

واژۀ بیگل (beagle) ریشۀ چندان مشخصی ندارد. تصور می‌شود که این اسم ریشه در واژۀ فرانسوی begueule دارد که به معنای گلوی باز است. همچنین به اعتقاد برخی، این اسم از واژۀ قدیمی انگلیسی beag برداشت شده است که به معنای کوچک است. از نظر برخی دیگر هم، این اسم از واژۀ فرانسوی beugler به معنای زیر یا حتی واژۀ آلمانی begele به معنای بدخلق گرفته شده است.

علاوه بر اسم‌گذاری، تاریخچۀ نژادی بیگل‌ها هم چندان دقیق و واضح نیست. زیرا سگ‌های بیگل امروزی از قرن 19ام پرورش داده شده‌اند.

در اسناد تاریخی یونانی، سگ‌های بیگل مانندی توصیف شده است. احتمال می‌رود که رومی‌ها سگ‌های شکارچی کوچکی را همراه خود به انکلستان آورده‌ و آن‌ها را با سگ‌ها کوچک محلی پیوند داده باشند. ویلیام فاتح (William the Conqueror) در سال 1066 طی فتح نرماندی سگ‌های تالبوت را (که امروزه منقرض شده‌اند) به انگلستان برد. گفته می‌شود این سگ‌ها اجداد نژادهای بیگل و فاکسهوند (Foxhound) می‌باشند.

بیگل ها خیلی زود در انگلستان محبوب شدند. در طول حکومت ادوارد دوم (Edward II) و هنری هفتم (Henry VII)، سگ‌های بیگل بسیار کوچکی با نام بیگل دستکشی (Glove Beagles) به شدت محبوب شدند. دلیل این نام‌گذاری، اندازۀ بسیار کوچک این سگ‌ها بود که به آسانی در دستان با دستکش جای می‌گرفتند. همچنین در ربخی از اسناد، به بیگل‌های خواننده (Singing Beagles) اشاره شده است.

این نام‌گذاری نیز بدلیل صداهایی بود که این سگ‌ها از خود تولید می‌کردند. الیزابت اول (Elizabeth I) سگ‌های بیگلی داشت که تنها 22 سانتی‌متر قد داشتند. این سگ‌های کوچک در نقاشی‌های بجا مانده با پاهای کوچک و بینی رو به جلو ترسیم شده‌اند. از بیگل‌ها برای شکار جانوارن کوچک استفاده می‌شد، اما خیلی زود از این کار برکنار شدند، زیرا به اندازۀ کافی سریع و چابک نبودند!

در قرن 17، شکار روباه در انگلستان محبوب شد و سگ بیگل بدلیل وجود سگ نژاد فاکسهوند از شکار کردن معاف شد! اگر ‌کشاورزهای انگلستان، ایرلند و ولز که بصورت گروهی از بیگل‌ها برای شکار موش و خرگوش استفاده می‌کردند، نبودند، این نژاد به احتمال زیاد منقرض می‌شد. در اواسط قرن 18، کشیش فیلیپ هانی وود (Phillip Honeywood)، گروهی از بیگل‌ها را در اسکس (Essex) انگلستان پرورش داد. این سگ‌ها از اجداد بیگل‌ها امروزی به حساب می‌آیند. البته هانی وود بیگل‌ها را با هدف شکار کردن پروش می‌داد.

در ادامه، فردی به نام توماس جانسون (Thomas Johnson)، علاوه بر پرورش بیگل ها با هدف شکار کردن، برای افزایش جذابیت و زیبایی این سگ هاهم تلاش کرد. در همان زمان، پرورش دهندگان آمریکایی، بیگل ها را از انگلستان وارد کردند تا ظاهر آن‌ها را بهبود دهند. بسیاری از بیگل‌ها وارد شده از انگلستان حدود 28 تا 43 سانتی‌متر قد داشتند تا بتوانند به شکار روباه بروند. اما آمریکایی‌ها تلاش کردند تا بیگل‌ها را در اندازه‌های کوچک‌تری و با هدف شکار موش پرورش دهند. محبوبیت بیگل ها در سال‌های 1940 الی 1950 به اوج خود رسید و تا به امروز نیز ادامه یافته است.

وزن و اندازه استاندارد سگ های بیگل چقدر است؟

بطور کلی 2 نوع سگ بیگل داریم. قد نوع اول بیگل نهایتاً به 33 سانتی‌متر می‌رسد. نوع دوم بیگل‌ها هم تا 41 سانتی‌متر قد دارند. وزن سگ بیگل نیز با توجه به قدی که دارد، از 8 تا 14 کیلوگرم متغیر است.

خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی سگ بیگل چیست؟

بیگل ها آرام، شیرین و بامزه هستند. آن‌ها شما را می‌خندانند، البته گاهی هم ممکن است بخاطر شیطنت‌هایشان شما را به گریه بیاندازند! افرادی که از بیگل‌ها نگهداری می‌کنند، باید دائماً از انواع تشویقی‌های خوراکی استفاده کنند تا سگ‌شان برای آموزش آماده شود. بیگل ها هم مانند هر سگ دیگری، به آموزش اجتماعی شدن نیاز دارند.

بنابراین لازم است آن‌ها را از تولگی در موقعیت‌های مختلف قرار دهید تا تجربۀ برخورد با آدم‌ها، صداها و سایر حیوانات خانگی را داشته باشند. اجتماعی شدن به تولۀ شما کمک می‌کند تا در بزرگسالی رفتارهای مناسبی از خود نشان دهند.

بررسی سطح سلامت و انواع بیماری های سگ نژاد بیگل

سگ های بیگل بطور کلی وضعیت سلامتی مناسبی دارند، اما همانند همه نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. بنابر این، شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند به شما در حفظ سلامتی سگ خود کمک کند.

قبل از هر چیزی، اگر قصد خرید توله بیگل را دارید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامه‌های سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید. به خاطر داشته باشید که برخی از بیماری‌ها تا سن 2 سالگی توله خودشان را نشان نمی‌دهند، بنابراین بهتر است حداقل 2 سال از زندگی تولۀ مورد نظر شما گذشته باشد تا از وضعیت سلامت او اطمینان حاصل کنید.

در ادامه برخی از مهم‌ترین و رایج‌ترین بیماری‌های سگ های بیگل را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

ناهنجاری باسن (Hip Dysplasia): یک بیماری ارثی است و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن قرار نمی‌گیرد. چیزهایی مانند اضافه وزن و زیاده‌روی کردن در ورزش بخصوص در طول دوره رشد توله، شدت این ناهنجاری را زیاد کرده و ممکن است منجر به لنگی بیگل شود.

چشم گیلاسی (Cherry Eye): در اثر این عارضه، غدۀ موجود در زیر لایۀ سوم پلک، برآمده می‌شود و چشم به حالت گیلاس در می‌آید. برای درمان این بیماری داپزشک باید غده را از چشم خارج کند.

کوری تدریجی (Glaucoma): این بیماری دردناک در نتیجۀ افزایش بیش از اندازۀ فشار در چشم سگ ایجاد می‌شود. بطور طبیعی مایعی به نام Aqueous humor تولید می‌کنند. در صورت تجمع بیش از اندازۀ این ماده، فشار داخل چشم به شدت افزایش می‌یابد و در نهایت به سیستم بینایی آسیب وارد می‌شود. این بیماری ممکن است در نهایت به کوری و از دست دادن بینایی ختم شود.

این بیماری در ابتدا به سراغ یک چشم رفته و در ادامه چشم دوم سگ نیز دچار آن می‌شود. گاهی حتی درمان و جراحی هم نمی‌تواند جلوی این کوری را بگیرد.

ضعف شبکیه چشم (Progressive Retinal Atrophy): بیماری تباهی سلول‌های شبکیه چشم است که در نهایت منجر به کوری می‌شود. البته چندسال قبل از کوری، می‌توان بروز این بیماری را پیش‌بینی کرد. خوشبختانه، سگ‌ها با استفاده از سایر حواسی که دارند، می‌توانند نابینایی را جبران کنند. به خاطر داشته باشید که یک سگ نابینا هم می‌تواند زندگی شاد و کاملی داشته باشد. پرورش‌دهندگان با مسئولیت معمولا سگ‌های مبتلا به این بیماری را تولید مثل نمی‌کنند. لازم است حتما قبل از خرید سگ، از سلامت کامل چشمانش اطمینان حاصل کنید.

رشد ناهنجار مژه‌های اضافی (Distichiasis): این عارضه زمانی رخ می‌دهد که ردیف اضافی از مژه‌ها در چشم سگ رشد می‌کند و به روی پلک می‌رسد. این عارضه چشم سگ شما را اذیت می‌کند و ممکن است متوجه شوید که سگ شما چشمش را می‌دزدد. این عارضه با استفاده از جراحی قابل درمان است. همچنین می‌توان با نیتروژن مایع، مژه‌های اضافیرا منجمد کرد و آن‌ها را از بین برد.

بیماری صرع (Epilepsy): بیماریPDE  که درباره آن صحبت کردیم، تنها عامل ایجاد تشنج در پاگ ها نیست. برخی از بیگل ها در معرض بیماری صرع قرار دارند و به دلایل نامعلومی دچار تشنج می‌شوند. اگر سگ بیگل شما هم دچار تشنج می‌شود، او را نزد یک دامپزشک متخصص ببرید تا راه درمان مناسب را به شما نشان دهد.

از کار افتادگی غدۀ تیروئید (Hypothyroidism): این عارضه در نتیجۀ اختلال در عملکرد غدۀ تیروئید به وجود می‌آید. در نتیجۀ این اختلال، سگ در معرض بیماری‌های زیادی مانند صرع، ریزش مو، چاقی، بی‌حالی و سایر بیماری‌های پوستی قرار می‌گیرد.

برای مراقبت و نگهداری از سگ بیگل چه نکاتی را رعایت کنیم؟

با داشتن سگی مثل بیگل، باید دور حیاط خانۀ خودتان را به خوبی حصار بکشید. بیگل ها در بیرون از خانه باید تحت نظارت صاحب‌شان باشند. این سگ ها ذاتاً به فرار کردن علاقه دارند، پس تا جای ممکن باید مواظب سگ خود باشید. 

همانند سایر نژادهای سگ، تمرینات دستوری برای بیگل ها هم لازم و موثر است. به خاطر داشته باشید که در آموزش‌ها، تا جای ممکن سگ بیگل خود را تشویق کنید تا آموزش‌های شما موثرتر باشد.

بیشتر سگ های بیگل برای رسیدن به جایزه و تشویقی حاضرند دست به هر کاری بزنند. بیگل های بالغ سرشار از انرژی هستند و به میزان زیادی فعالیت نیاز دارند تا انرژی خود را تخلیه کنند. آن‌ها عاشق پیاده‌روی به همراه اعضای خانوادۀ خود هستند و از دویدن در مزرعه و تعقیق خرگوش‌ها لذت می‌برند. البته بهتر است این نوع از ورزش‌های نسبتاً سنگین را پس از سن 18 ماهگی شروع کنید.

البته گاهی ممکن است بیگل ها تنبلی کنند و بواهند تمام طولروز را در گوشه‌ای دراز بکشند. با توجه به اینکه نژاد سگ بیگل استعداد چاقیبالایی دارد، اجازه ندهید بی‌تحرک باشد.

برای تغذیه سگ بیگل چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟

به شما توصیه می‌کنیم که روزانه به اندازه سه چهارم تا 1.5 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در 2 وعده جداگانه به بیگل خود بدهید. البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد.

سگ‌ها مانند انسان‌ها به کیفیت و کمیت متفاوتی از غذا نیاز دارند. به عنوان مثال، سگی مانند ‌سگ هاسکی با سطح انرژی نسبتا بالا، در مقایسه با سگ‌های کم انرژی‌تر، به کالری بیشتری برای سوخت و ساز نیاز دارد.

همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ بیگل خود خریداری می‌کنید هم متفاوت است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید. سگ های بیگل دزد غذا هستند! این سگ ها به مهمانی شما حمله می‌کنند و از هیچ فرصتی برای رفتن به سراغ سطل آشغال شما دریغ نمی‌کنند! برای جلوگیری از چاقی، باید نظارت کافی بر میزان تغذیۀ سگ خود داشته باشید.

برای آنکه بدانید سگ بیگل شما دچار اضافه وزن شده است یا نه، کافی است دست خود را روی بدنش بگذارید، شصت خود را هم‌تراز با ستون فقرات قرار دهید و انگشتان خود را در دو طرف بدن سگ خود رها کنید.

پس از انجام این کار اگر توانستید دنده‌های سگ خود را زیر لایه‌ای از ماهیچه حس کنید، یعنی وزن سگ شما مناسب است. اگر دنده‌ها را به چشم مشاهده کردید، یعنی سگ شما دچار لاغری مفرط است و درصورتی‌که دنده‌ها را حس نکردید، بیگل شما به یک رژیم غذایی جدی برای کاهش وزن نیاز دارد. البته این روش برای بیشتر سگ‌ها قابل استفاده است.

بهداشت و نگهداری از پوست و موی بدن سگ های بیگل

پوشش بدن برای بیگل ها معمولاً از سه رنگ متفاوت تشکیل می‌شود. رنگ سیاه در ناحیۀ پشت، رنگ سفید در پاها، سینه، شکم و روی دم و رنگ قهوه‌ای درناحیۀ سر و پشت این سگ مشاهده می‌شود. ترکیب رایج دیگر در میان بیگل ها از رنگ‌های قرمز و سفید به همراه لکه‌های مختلف روی ناحیه‌های صورت، گردن، پاها و دم تشکیل می‌شود.

بیگل ها به هر رنگی که باشند، ناحیه سفید رنگی روی دم‌شان دارند که شکارچی‌ها از این طریق می‌توانند آن‌ها را در میان علفزارها شناسایی کنند. پوشش بدن سگ های بیگل نرم و دولایه است و آب در آن به سختی نفوذ می‌کند. لازم است بدن بیگل خودتان را با استفاده از برس مخصوص حداقل 1 بار در هفته شانه بزنید تا موهای مرده و کهنه از بدنش جدا و موهای جدید جایگزین آن‌ها شوند.

موریزی بیگل‌ها باتوجه به موهای کوتاهی که دارند، چندان قابل توجه نیست. پوشش بدن بیگل در زمستان ضخیم‌تر می‌شود. بنابراین در فصل بهار شاهد موریزی بیشتری هستیم. سگ بیگل در مجموع سگ تمیزی است و به حمام کردن چندانی نیاز ندارد.

باتوجه به اینکه شکل گوش بیگل ها افتاده است، ممکن است گوش‌ها به خوبی نظافت نشوند و در معرض انواع عفونت‌ها قرار بگیرند. بنابراین لازم است حداقل هر 2 هفته گوش‌های را به دقت بررسی کنید تا مطمئن شوید خطری گوش سگ شما را تهدید نمی‌کند. بخصوص اگر مشاهده کردید که سگ بیگل شما سرش را زیاد تکان می‌دهد یا گوش‌هایش را می‌خاراند.

به هیچ وجه اجازه ندهید که آب یا روغن وارد گوش سگ شما بشود. دندان‌های سگ خود را حداقل 2 یا 3 بار در هفته مسواک بزنید تا باکتری‌های سطح دندان از بین برود. البته برای حفظ سلامت دهان و دندان سگ، مسواک زدن روزانه بیشتر توصیه می‌شود. دراین صورت بوی بد دهان نیز از بین خواهد رفت. ناخن سگ بیگل خود را یک یا 2 مرتبه در ماه کوتاه کنید. درصورتی که اندازۀ ناخن‌ها بیش از حد بلند شود، به پنجۀ سگ شما آسیب می‌رساند. اگر صدای برخورد ناخن با زمین حین راه رفتن سگ‌تان را می‌شنوید، یعنی ناخن‌هایش بلند شده و زمان کوتاه کردن آن‌ها فرا رسیده است.

بخاطر داشته باشید که در درون ناخن سگ ها رگ‌های خونی وجود دارد. بنابراین حواس‌تان باشد که خیلی عمیق ناخن سگ‌تان را کوتاه نکنید. زیرا علاوه بر درد و خون‌ریزی، سگ شما از دفعات بعدی با شما همکاری نخواهد کرد! بنابراین اگر تجربۀ کافی در این کار را ندارید، از یک دامپزشک یا فرد باتجربه بخواهید که به شما کمک کند.

همواره پنجه و دهان سگ خود را بازبینی کنید. بهتر است سگ خود را از تولگی به انجام این بررسی‌ها عادت درهید تا در بزرگسالی هم با شما همکاری کند. همچنین از انواع تشویقی‌ها و خوراکی‌ها استفاده کنید تا سگ‌تان حس خوبی از فرایند تیمار کردن داشته باشد. در حین تیمار کردن، وجود هرگونه جوش، قرمزی، خراش یا علامت‌های عفونت روی چشم، بدن و درون دهان سگ‌تان را بررسی کنید.

سگ بیگل با کودکان و سایر حیوانات خانگی چه رفتاری دارد؟

بیگل ها با تمامی اعضای خانواده -بخصوص کودکان- روابط خوبی را برقرار می‌کنند. البته ممکن است در حین بازی کردن کمی از کنترل شما خارج شوند. بنابراین بهتر است آموزش‌های اجتماعی شدن سگ خود را جدی بگیرید و حتماً حین بازی کردن با کودکان‌تان، نظارت کامل بر آن‌ها داشته باشید.

بیگل ها از گرفتن و حمل کردن چیزها با دهان‌شان لذت می‌برند. بنابراین ممکن است گاهی دست شما یا کودک‌تان را هم به دهان بگیرند. البته هدف آن‌ها از این کار تفریح و بازی است، اما شما می‌توانید به سگ خود آموزش بدهید که این رفتار نادرست است.

بهتر است به کودکان خود نحوۀ برخورد با سگ‌تان را آموزش بدهید. از آن‌ها بخواهید هنگام غذا خوردن سگ‌تان به او نزدیک نشوند. بخاطر داشته باشید سگ‌ها هرچقدر هم رفتار دوستانه‌ای با کودکان شما داشته باشند، اما در نهایت باید آن‌ها را تحت نظارت و کنترل خود داشته باشید.

بیگل‌ ها به زندگی گروهی علاقه دارند و از این رو با سایر حیوانات خانگی، سگ‌ها و گربه‌ها به خوبی کنار می‌آیند.