معرفی کامل و بررسی نژاد سگ چاو چاو

نگاهی مختصر به نژاد سگ چاو چاو

سگ چاوچاو (Chow Chow) با ظاهر کاملاً متمایز خود، ذات مغرور و مستقلی دارد و برخی‌ها او را همچون گربه‌‌ها توصیف می‌کنند. البته این سگ‌ها کمی گوشه‌گیر هستند و اگر به دنبال سگی هستید که دائماً خود را به بقل شما بیاندازد، سگ چاو چاو انتخاب چندان مناسبی برای‌تان نخواهد بود. البته، اگر چنین نژادی را برای روحیۀ خودتان مناسب می‌بینید، بدانید که چاوچاوها بسیار وفادارند.

نقد و بررسی کلی نژاد سگ چاو چاو

چاو چاو ها با سر بزرگ، چشمان فرورفته و موهای پرپشت، ظاهر بسیار جالب و ویژه‌ای دارند. البته، شاید در یک نگاه به نظر برسد که این سگ کمی بد خلق است، اما اگر این سگ به خوبی آموزش ببیند، به هیچ وجه تهاجمی و خشن نخواهد بود.

به اعتقاد خیلی‌ها، سگ چاوچاو (به اختصار چاو) ترکیبی از ابهت یک شیر، تنبلی یک پاندا، جذابیت یک عروسک خرسی، استقلال و غرور گربه و وفاداری یک سگ می‌باشد!

در صورتی که چاوچاو با کودکان بزرگ شود، آن‌ها را با آغوش باز پذیرا خواهد بود. البته بد نیست بدانید که سگ های چاوچاو (چوچو) صبر و حوصلۀ چندانی ندارند و ممکن است در برابر آزار و اذیت دیگران، واکنش شدیدی از خود نشان بدهند. بنابراین اگر کودکی دارید که نمی‌تواند طرز برخورد مناسب با این سگ را یاد بگیرد، بهتر است از داشتن این سگ خودداری کنید، حداقل تا زمانی که کودکان شما به اندازۀ کافی رشد کنند.

درصورتیکه این سگ از تولگی تجربۀ مثبتی از برخورد با غریبه‌ها داشته باشد، در بزرگسالی هم رفتار مناسبی با آن‌ها خواهد داشت. با این وجود، چاوچاو ها به چارچوب‌های خود بسیار متعهد هستند و به هر کسی که سعی دارد پایش را از گلیمش دراز تر کند، اخطار می‌دهد و قطعاً به او خوش آمد نخواهد گفت!

قابل توجه‌ترین ویژگی فیزیکی این نژآد از سگ، زبان آبی-سیاه اوست. بر اساس افسانه‌ها چینی، رنگ آبی زبان چاو چاو نسان دهندۀ لیس زدن آسمان در هنگام آفرینش است. یکی دیگر از ویژگی‌های بارز این نژاد، پاهای ستبر و مستقیم عقبی اوست که به او ظاهری محکم و ایستاده ببخشد. سگ های چاو چاو سرعت پایینی دارند و برای کسی که به دویدن و ورزش علاقه دارد، انتخاب چندان مناسبی نیست. البته با کمی تلاش می‌توانید از او همراهی خوبی برای پیاده‌روی بسازید.

وقتی زمان آموزش و تمرین کردن فرا می‌رسد، با لحن بیان مناسب می‌توانید سگ چاوچاو را به حرکت وادارید. هیچ سگی را نباید بصورت بدنی تنبیه کرد، اما در برابر این سگ باید بیش‌تر مراقب باشید، زیرا ممکن است واکنش ناخوشایندی نسبت به تنبیه بدنی از خود نشان دهد! به عبارتی دیگر، چاو چاو مغرور، تحت هیچ شرایطی تنبیه فیزیکی را تاب نمی‌آورد. بهترین را هبرای کنترل و مدیریت این سگ، حفظ اقتدار و ثبات در تمرینات است که در این صورت هیچ مشکلی با او پیدا نخواهید کرد.

در صورتی که ظاهر منحصر به فرد و روحیۀ استقلال‌طلب سگ چاو چاو باب طبع شماست، این سگ می‌تواند بهترین دوست و همراه شما باشد.

مهم‌ترین نکاتی که در مورد نژاد سگ چاوچاو باید بدانید!

• چاو چاو ها بسیار مستقل و البته کمی لجباز هستند. بنابراین به صاحبی نیاز دارند که بتواند از پس آن‌ها بر بیاید و بخوبی مدیریت‌شان کند.از این جهت شاید نگهداری از این سگ برای افراد تازه‌کار انتخاب چندان مناسبی نباشد.
• سگ های چاوچاو باید به خوبی اجتماعی شوند و این آموزش‌ها را از تولگی ببینند تا در بزرگسالی با سایر افراد و حیوانات رفتار مناسبی داشته باشند
• چاو چاو ها نسبت به غریبه‌ها بدبین هستند و ترجیح می‌دهند در رابطه‌ای محدود با اعضای خانوادۀ خود زندگی کنند.
• سگ نژاد چاو چاو به دو تا سه بار شانه زنی در هفته نیاز دارند تا پوشش بدن‌شان در وضعیت خوبی قرار بگیرد.
• چاو چاو ها می‌توانند به خوبی در محیط آپارتمانی زندگی کنند، البته به شرطی که  تمرین روزانۀ آن‌ها را فراموش نکنید.
• فرورفتگی چشم‌های سگ چاو چاو، میدان دید او را محدود کرده است. بنابراین بهتر است از روبه رو به او نزدیک شوید!
• برای داشتن یک سگ سالم، مطمئن شوید که سگ چاو چاو خود را از یک پرورش دهنده معتبر خریداری می‌کنید.

تاریخچه سگ های چاوچاو

به عقیدۀ کارشناسان نژاد سگ چاو چاو یکی از قدیمی‌ترین نژادهای سگ در دنیا است و آزمایش‌های ژنتیکی این ادعا را اثبت می‌کنند. طبق بررسی‌های انجام شده، این نژاد باستانی متعلق به منطقه مغولستان و شمال چین بوده که به مرور زمان به همراه قبایل مغولی به مناطق جنوبی سفر کرده است.

در نقاشی‌هایی که از سلسلۀ هان (Han Dynasty) به جای مانده، سگ چاو چاو مشاهده می‌شود. گفته می‌شود که یکی از امپراتورهای چینی، 2500 جفت از این نژاد را به عنوان سگ شکار پرورش می‌داد. علاوه بر شکار، این سگ‌ها از سرمایه‌های صاحبان‌شان هم نگهداری می‌کردند. البته روی دیگر سکه، استفاده از پشم چاوچاو برای لباس و گوشت او به عنوان غذایی لذیذ بود!

در چین، نژاد چاو چاو نام‌های مختلفی داشت. سگ زبان سیاه (hei shi-tou)، سگ گرگی (lang gou) و سگ خرسی (xiang gou) مهم‌ترین آن‌ها بودند. اینکه چرا اسم این سگ به چاوچاو تغییر پیداکرد، داستان جالبی دارد.

تاجران بریتانیایی در قرن 18 تعدادی از این سگ‌های خرسی را با کاروان‌های خود حمل می‌کردند. آن‌ها به هرچیز متفرقه‌ای که با خود همراه داشتند که شامل این سگ‌ها هم می‌شد، چاو چاو می‌گفتند. این نام تا به امروز روی این نژاد سگ باقی ماند.

در سال 1781 میلادی، سگ چاو در یکی از کتاب‌ها بریتانیایی با عنوان آثار تاریخی و طبیعی سلبورن (Natural History and Antiquities of Selbourne) به قلم گلیبرت وایت (Gilbert White) توصیف شد. البته خیلی‌ها اعتقاد دارند که چاو چاو های امروزی نسبت به 200 سال قبل، تغییراتی داشته‌اند.

به مرور زمان چاو چاوها به تعداد بیشتری وارد اروپا و آمریکا شدند. ملکه ویکتوریا که عاشق سگ‌ها بود، به این نژاد علاقه پیداکرد که همین مسئله زمینه‌ساز افزایش محبوبیت این سگ شد. اولین سگ چاو چاو که در یک نمایشگاه‌ بین‌المللی سگ به نمایش درآمد، در رتبۀ سوم بهترین سگ‌ها قرار گرفت.

چاوچاوها مدت‌ها مورد علاقۀ خانواده‌هاس مشهور و ثروتمند بودند. تا جایی که در زمان رئیس جمهور آمریکا، کالوین کولیج (President Calvin Coolidge) به کاخ سفید راه پیدا کردند. همچنین زیگموند فروید (Sigmund Freud) نیز یکی از طرفداران این نژاد بود. امروزه سگ نژاد چاو چاو از میان 155 نژاد سگ ثبت شده، در رتبۀ 66 قرار دارند.

وزن و اندازه استاندارد سگ های چاو چاو چقدر است؟

قد سگ چاو چاو بین 46 تا 56 سانتی‌متر و وزن آن‌ها از 20 تا 32 کیلوگرم متغیر است.

خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی سگ چاوچاو چیست؟

برخی‌ها سگ چاو چاو را از نظر ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری همچون گربه‌ها می‌دانند: لجول، مغرور، مستقل، باهوش و سرسخت!

البته همه این‌ها به کنار، سگ چاوچاو که به خوبی تربیت شده باشد، به هیچ وجه روحیه تهاجمی نخواهد داشت و گوشه‌گیر و خجالتی نخواهد بود. چاوها بیشتر سرشان گرم خودشان است و اصلاً به دنبال دردسر نیستند. آن‌ها با اعضای خانوادۀ خود بازی می‌کنند، اما غریبه‌ها شانس چندانی برای برقراری ارتباط دوستانه با آن‌ها نخواهند داشت. بخصوص اگر بدون موافقت و دعوت او وارد محیط زندگیش شوند، خب، بهتر است نشوند! با این وجود، اگر غریبه‌ها توسط یک آشنا به او معرفی شوند، به آن‌ها اجازه می‌دهد که او را لمس کنند!

سگ چاو چاو باید از تولگی به شدت اجتماعی شود! اگر انتخاب شما توله چاوچاو است، بهتر است از همان تولگی او را به افراد، حیوانات خانگی و موقعیت‌های جدید معرفی کنید تا در بزرگسالی، حداقل کمتر مشکل ایجاد کند!

بررسی سطح سلامت و انواع بیماری های سگ نژاد چاو چاو

سگ های چاو چاو بطور کلی وضعیت سلامتی مناسبی دارند، اما همانند همه نژادها، در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌گیرند. بنابر این، شناخت انواع این بیماری‌ها می‌تواند به شما در حفظ سلامتی سگ خود کمک کند.

قبل از هر چیزی، اگر قصد خرید توله چاوچاو را دارید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامه‌های سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید. به خاطر داشته باشید که برخی از بیماری‌ها تا سن 2 سالگی توله خودشان را نشان نمی‌دهند، بنابراین بهتر است حداقل 2 سال از زندگی تولۀ مورد نظر شما گذشته باشد تا از وضعیت سلامت او اطمینان حاصل کنید.

در ادامه برخی از مهم‌ترین و رایج‌ترین بیماری‌های سگ های چاو چاو را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

ناهنجاری باسن :(Hip Dysplasia) این بیماری ارثی نژادهای کوچک و بزرگ را درگیر خود می‌کند و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن سگ قرار نگرفته باشد. این عارضه ممکن است منجر به ایجاد درد و حتی لنگی در سگ شما بشود. البته گاهی تنها با عکس‌برداری می‌توان وجود این ناهنجاری را تشخیص داد. عوامل زیادی مانند ژنتیک، محیط زیست و تغذیه در شکل گیری این ناهنجاری مفصلی تاثیر گذارند. سگ‌های چاوچاو که دچار این ناهنجاری هستند، می‌توانند با مراقبت‌های لازم به زندگی عادی خود ادامه دهند.

فرورفتگی مژه (Entropion): این ناهنجاری باعث می‌شود مژه‌ها به سمت داخل فر بخورد و به چشم‌ها آسیب بزند. ممکن است یک یا هر دو چشم سگ شما درگیر این بیماری شود. در صورتی که مشاهده کردید سگ چاو چاو شما نگاهش را می‌دزدد، به احتمال زیاد دچار این بیماری شده است. این بیماری با جراحی قابل درمان است.

برای مراقبت و نگهداری از سگ چاو چاو چه نکاتی را رعایت کنیم؟

چاو چاو ها به راحتی با انواع خانه‌ها، از کاخ گرفته تا آپارتمان، سازگار می‌شوند. اما در مجموع بهتر است همیشه در محیط خانه و کنار اعضای خانوادۀ خود زندگی کنند و زندگی در محیط بیرون از خانه برایشان مناسب نیست. سگ های چاوچاو نمی‌توانند گرما را تحمل کنند، بنابراین بهتر است در داخل خانه نگهداری شوند، بخصوص در فصل گرما.

همچون هر سگ دیگری، یک سگ چاو چاو بالغ به ورزش و تمرین روزانه نیاز دارد تا شاد و سلامت باقی بماند. البته ورزش بیش از حد توصیه نمی‌شود. روزانه 15 دقیقه پیاده روی می‌تواند نیازهای جسمی چاو چاو را برطرف کند، اما بیش از این مقدار تحرک برایش مناسب نیست.

بطور کلی سگ چاوچاو، سگی خانگی است و علاقۀ چندانی به فرار و دوری از خانه ندارد، با این حال اگر خانۀ حیاط دار دارید، بهتر است با حصار محکمی اطراف آن را ببندید. با این کار مطمئن خواهید بود که غریبه‌ها در نبود شما به سگ‌تان نزدیک نمی‌شوند.

چاوچاو ها به راحتی زندگی در خانه را می‌آموزند، اما در هر صورت، آموزش استفاده از قفس را به شدت توصیه می‌کنیم. استفاده از قفس آموزش‌های خانگی را برای شما راحت‌تر می‌کند و علاوه بر آن، به سگ‌تان اجازه نمی‌دهد که در نبود شما، وسایل خانه را بجود! البته به خاطر داشته باشید، قفس تنها یک ابزار است، نه زندان! پس تنها در بازه‌های زمانی کوتاه و موقتی سگ‌تان را در آن نگهدارید. بهترین جای زندگی برای سگ‌تان، حضور کنار شماست!

سگ های چاوچاو توانایی یادگیری بالایی دارند و به خوبی می‌توانند دستورات شما را یاد بگیرند. به یاد داشته باشید که تنبیه بدنی بدترین شیوۀ رفتار با سگ‌ها است. بخصوص اگر سگ نژاد چاوچاو دارد! این سگ قلدر و مغرور به هیچ وجه تنبیه بدنی را تجمل نمی‌کند! بجای تنبیه، بهتر است از تولگی او را با اقتدارد و ثبات، طوری مدیریت کنید که در بزرگسالی مشکلی با او پیدا نکنید. در غیر این صورت، با سگی چموش و حرف نشنو رو به رو خواهید شد!

برای تغذیه سگ چاو چاو چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟

روزانه حدود 2 فنجان غذای خشک با کیفیت برای سگ چاو چاو کافی است. این میزان غذا را در 2 وعده به سگ خود بدهید. البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد.

سگ‌ها مانند انسان‌ها به کیفیت و کمیت متفاوتی از غذا نیاز دارند. به عنوان مثال، سگی مانند ‌هاسکی با سطح انرژی نسبتا بالا، در مقایسه با سگ‌های کم انرژی‌تر، به کالری بیشتری برای سوخت و ساز نیاز دارد. همچنین کیفیت غذایی که شما برای سگ پامرانین خود خریداری می‌کنید هم متفاوت است. هرچه غذای سگ شما بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن او خواهد رسید.

در میزان غذایی که در اختیار سگ خود قرار می‌دهید دقت کنید و بجای اینکه 1 بار حجم زیادی از غذا را جلویش بگذارید، بهتر است در 2 مرحله این کار را انجام بدهید. در این صورت سگ شما دچار چاقی و مشکلات گوارشی نخواهد شد. شما می‌توانید با استفاده از یک روش بسیار ساده متوجه شوید که آیا سگ‌تان دچار اضافه وزن شده است یا خیر. تنها کافی است دست خود را روی بدنش بگذارید، شصت خود را همتراز با ستون فقرات قرار دهید و انگشتان خود را در دوطرف بدن سگ خود قرار دهید.

پس از انجام این کار اگر توانستید دنده‌های سگ خود را زیر لایه‌ای از ماهیچه حس کنید، یعنی وزن سگ چاو چاو شما مناسب است. اگر دنده‌ها را به چشم مشاهده کردید، یعنی سگ شما دچار لاغری مفرط است و درصورتی‌که دنده‌ها را حس نکردید، سگ شما به یک رژیم غذایی جدی برای کاهش وزن نیاز دارد. البته این روش برای بیشتر سگ‌ها قابل استفاده است.

بهداشت و نگهداری از پوست و موی بدن سگ های چاوچاو

بطور کلی سگ های چاوچاو از نظر پوشش بدن به دو دستۀ نرم و سخت تقسیم می‌شوند. پوشش سخت که البته درمیان چاو چاوها بیشتر دیده می‌شود، ضخیم و پرپشت است. زیر این پوشش سخت نیز، موهای نرم، ضخیم و پشمی مشاهده می‌شود. موها در اطراف سر و گردن ضخیم‌تر هستند و همچون یال شیر به نظر می‌رسند! دم سگ چاو چاو نیز روی پشت بدنش جمع شده و پرپشت و پر مو می‌باشد.

در صورتیکه برخی از سگ های چاوچاو، دارای پوشش بدن نرم و البته پرپشتی هستند. در این مدل از پوشش بدن، موها در قسمت‌های گوش، پا، دم و گاهی کل بدن سگ بلندتر به نظر می‌رسد.

اما درهر دو حالت، پوشش بدن این نژاد سگ از 5 رنگ قرمز، سیاه، آبی، دارچینی و کرم تشکیل می‌شود. حالا ممکن است سگ چاوچاو شما، بطور خالص به یکی از این رنگ‌ها باشد یا اینکه بتوانیم انواع سایه‌روشن را در قسمت‌های مختلف بدنش ببینیم.

اگر می‌خواهید از یک توله چاوچاو نگهداری کنید، به بهانۀ اینکه تولۀ مورد نظر شما رنگ خاص و کمیابی دارد، هزینۀ بیشتری پرداخت نکنید. برخی از پرورش‌دهندگان چاوچاو، رنگ بدن سگ‌شان را نقره‌‌ای، شکلاتی یا سفید توصیف می‌کنند، اما این رنگ‌ها چیزی جز نام‌گذاری فانتزی روی رنگ‌های معمولی نیست!

توصیه می‌کنیم حداقل 3 باردر هفته سگ چاو چاو خود را شانه بزنید تا پوشش بدنش در وضعیت خوبی باقی بماند و علاوه بر آن، میزان مو ریزی روی اسباب و لوازم منزل‌تان کاهش یابد. سگ های چاوچاو، موریزی فصلی بسیار شدیدی دارند و در این دوره‌ها، لازم است توجه ویژه‌ای به پوشش بدنش داشته باشید.

برای شانه زدن هم شما به یک شانۀ استیلی نیاز دارید که دندانه‌های نیمه-زبر داشته باشد. به خاطر داشته باشید که شانه‌زنیموهای خشک، موجب شکستگی آن می‌شود. سعی کنید به آرامی تمام پوشش بدن را از بالا به سمت پایین شانه بزنید، در غیر این صورت ممکن است لایۀ درونی موها دچار ژولیدگی شود.

همچنین حداقل یک بار در ماه برای حمام بردن این نژاد کافی است. البته، اگر سگ شما مدت زمان زیادی را بیرون از خانه سر می‌کند و بیشتر کثیف می‌شود، می‌توانید او را بیشتر به حمام ببرید.

توصیه می‌کنیم بهداشت دهان و دندان و نیز ناخن‌های سگ خود را جدی بگیرید. حداقل 2 الی 3 بار در هفته دندان سگ چاوچاو خود را مسواک بزنید تا انواع جرم و باکتری از روی سطح دندان‌هایش پاک شود. هرچند در مجموع، مسواک زدن روزانه بهتر است. ناخن‌های سگ خود را در صورت نیاز کوتاه کنید. معمولاًماهی یک الی دو بار برای این کار کافی است. اگر صدای برخورد ناخن با زمین را می‌شنوید، یعنی زمان کوتاه کردن آن‌ها فرا رسیده است. کوتاه کردن ناخن‌ها به حفظ سلامت پاها کمک و از درد و خون‌ریزی در ناحیۀ پا جلوگیری می‌کند.

تیمار سگ چاوچاو را از همان تولگی شروع کنید تا به مرور زمان به این کار عادت کند. همچنین پنجه‌های سگ خود را بصورت مداوم مورد بررسی قرار دهید و همواره به وضعیت دهان و گوش‌هایش توجه داشته باشید. سعی کنید تا فرایندهای تمیز و تیمار کردن برای سگ‌تان لذت بخش باشد تا در بزرگسالی به راحتی توسط دامپزشک‌ها مورد معاینه قرار گیرد.

سگ چاو چاو با کودکان و سایر حیوانات خانگی چه رفتاری دارد؟

در صورتیکه سگ های چاوچاو از تولگی در کنار کودکان بزرگ شوند، در بزرگسالی نیز رفتار خوبی با آن‌ها خواهند داشت. هرچند بصورت کلی این سگ‌ها چندان صبور نیستند و معمولاً بدرفتاری‌ها را تحمل نمی‌کنند. بنابراین سگ‌های چاوچاو برای نگهداری توسط خانواده‌هایی که کودک خردسال دارند، مناسب نیستند.

توصیه می‌کنیم به کودکان خود نحوۀ رفتار درست با سگ‌ها را آموزش بدهید. همچنین همواره نظارت کافی بر رفتار کودکان و سگ خود داشته باشید، بخصوص زمانی که با یکدیگر مشغول بازی کردن هستند.

چاوچاو هایی که به خوبی اجتماعی شوند و آموزش ببینند، به خوبی می‌توانند در کنار گربه‌ها وسایر سگ‌ها زندگی کنند. بخصوص اگر از تولگی در کنارشان بزرگ شوند. در نهایت، سگ چاو چاو با جنس مخالفش رفتار مناسبی دارد، اما ممکن است با سگ‌های هم جنس خود درگیر شود!